Członek Honorowy od 2006 r. Urodził 18 II 1932 r. w Żyrardowie w rodzinie rzemieślniczej. Lata przedszkolne spędził w rodzinnym domu w Milanówku. Okupację hitlerowską wraz z rodziną przetrwał na terenie Generalnego Gubernatorstwa we wsi Koziny pod Mszczonowem w województwie warszawskim. Tam też ukończył szkołę powszechną. Tuż po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do swojego brata zamieszkałego w Szczecinie, gdzie rozpoczął naukę w miejscowym gimnazjum. Liceum ogólnokształcące ukończył w Kołobrzegu w 1950 r. Okres pomaturalny stał się dla młodego abiturienta decydującym w wyborze wyższej uczelni. Zdawał do pięciu uczelni, m.in.: na Wydział Leśnictwa Uniwersytetu w Krakowie, Prawa na Uniwersytecie w Poznaniu, Rybołówstwa Śródlądowego w Olsztynie. Wszystkie egzaminy przeszedł pomyślnie. Ostatecznie podjął decyzję o rozpoczęciu w 1951 r. studiów w Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Trudna sytuacja materialna jego rodziny zadecydowała o przerwaniu studiów i wstąpieniu w szeregi WP. To pozwoliło na kontynuowanie nauki, tym razem w AM w Łodzi, w ramach Fakultetu Wojskowo-Medycznego. Studia medyczne ukończył w 1957 r. w stopniu podporucznika lekarza. Tuż po zakończeniu studiów otrzymał przydział służbowy do 3. Brygady Obrony Wybrzeża w Kołobrzegu, a po jej rozwiązaniu został starszym lekarzem 82. Pułku Zmechanizowanego.
W pierwszych latach swojej pracy zawodowej S. Kubiak rozpoczął specjalizację medyczną w zakresie otolaryngologii. Nie otrzymując jeszcze specjalizacji, dostał zezwolenie od miejscowego konsultanta wojewódzkiego na otwarcie pierwszej po wojnie poradni laryngologicznej w Kołobrzegu. W tym czasie rozpoczął także pracę na stanowisku dyrektora w sanatorium „Słoneczko” w Przedsiębiorstwie Państwowym „Uzdrowisko Kołobrzeg”. Po czterech latach pracy w Kołobrzegu został przeniesiony służbowo do Kliniki Otolaryngologicznej WAM w Łodzi, gdzie w krótkim czasie, po zdaniu wymaganych egzaminów, otrzymał pierwszy stopień specjalizacji z otolaryngologii. W 1962 r. skierowany został do pracy w Wojskowym Zespole Sanatoryjnym w Ciechocinku. W tymże zakładzie leczniczym przepracował łącznie 32 lata, w tym osiem lat na stanowisku Naczelnego Lekarza i siedem jako komendant i kierownik zakładu. W 1994 r. na własną prośbę przeszedł na emerytur S. Kubiak w okresie swojej pracy systematycznie podnosił kwalifikacje zawodowe, a także podejmował szereg badań naukowych składających się na jego przyszłą karierę naukową. W 1967 r. obronił pracę doktorską przed Radą Wydziału Lekarskiego WAM w Łodzi, uzyskując stopień doktora nauk medycznych. Temat pracy dotyczył „Użyteczności testów zagłuszeniowych w doborze kandydatów do oficerskich szkół artylerii”. W tymże roku zdobył specjalizację drugiego stopnia z zakresu otolaryngologii. W 1978 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i kolokwium habilitacyjnego na temat: „Profilaktyka, postępowanie lecznicze i rehabilitacja w chorobach narządu głosu wojskowej kadry pedagogicznej”. W 1978 r. otrzymał także specjalizację drugiego stopnia w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej.
Działalność naukowo-badawczą rozpoczął dr hab. S. Kubiak bardzo wcześnie, piastując funkcję dyrektora sanatorium uzdrowiskowego w Kołobrzegu. Jego podstawowe zainteresowania naukowe dotyczyły tematyki laryngologiczno-foniatrycznej osadzonej w lecznictwie uzdrowiskowym. Obejmowały one zarówno profilaktykę, jak i lecznictwo z rehabilitacją. Na szczególną uwagę zasługują jego osiągnięcia badawcze, dzięki którym wprowadzono do lecznictwa uzdrowiskowego preparat cynku i etanolowego ekstraktu propolisu w postaci aerozoli. Duże zasługi położył w propagowaniu wykorzystania w lecznictwie uzdrowiskowym elektroaerozoli.
Swoje osiągnięcia naukowe i badawcze prezentował m.in. podczas organizowanych kongresów międzynarodowych w Rochester w Stanach Zjednoczonych i Davos w Szwajcarii. Poza tym dorobek naukowy w formie referatów prezentował także na wielu innych prestiżowych zjazdach krajowych i zagranicznych. Odbył wiele staży kwalifikacyjnych w akademiach medycznych i instytutach
w zakresie m.in. foniatrii, audiologii i laryngologii dziecięcej. Przebywał także na stypendiach zagranicznych, m.in. w Klinice Laryngologii i Foniatrii szpitala Charite w Berlinie.
Dorobek prof. S. Kubiaka obejmuje ponad 70 prac, na które składają się zarówno prace monograficzne, kliniczne i poglądowe, jak i rezultaty badań z zakresu audiologii klinicznej, foniatrii, lecznictwa uzdrowiskowego i profilaktyki chorób górnych dróg oddechowych. W latach osiemdziesiątych prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu balneologii i fizjoterapii dla studentów
V roku WAM. Przez wiele lat prowadził, i prowadzi nadal, wykłady z tematyki otolaryngologicznej na kursach specjalistycznych dla słuchaczy w ramach obowiązujących staży naukowych przed egzaminami z balneologii i medycyny fizykalnej Poza działalnością naukową pełnił, i nadal pełni, szereg odpowiedzialnych funkcji, m.in. w 1973 r. uczestniczył w misji ONZ w Wietnamie Południowym, w latach 1992-1994 był Naczelnym Specjalistą Wojska Polskiego w dziedzinie rehabilitacji i balneologii. Od 1993 r. redaguje kwartalnik „Balneologia Polska” oraz pełni funkcję jego redaktora naczelnego. W 1995 r. minister zdrowia i opieki społecznej wyznaczył prof. S. Kubiaka konsultantem dla regionu południowo-wschodniego w dziedzinie balneologii i fizjologii. Od sześciu lat, na wniosek ministra zdrowia i opieki społecznej, pełni obowiązki konsultanta w Centralnym Ośrodku Techniki Medycznej.
Za swoją pracę i zaangażowanie był wielokrotnie nagradzany medalami i odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, dyplomem Amerykańskiego Instytutu Biograficznego „Distinguished Leadership Award, The International Directory of Distinguished Leadership, Outstanding Service to the Teaching in Balneology”. Został wyróżniony także medalami za zasługi dla województwa włocławskiego i miasta Ciechocinka. Otrzymał również odznakę „Za zasługi w służbie zdrowia”.
Z WTN związany jest od początku jego utworzenia. W latach 1979-1988 pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej, a w dniu 22 I 1988 r. został wybrany na członka Zarządu WTN. W dniu
7 XII 1997 r. Zarząd Towarzystwa powierzył prof. S. Kubiakowi funkcję prezesa. Był inicjatorem i propagatorem wielu znaczących dla regionu przedsięwzięć Towarzystwa. W 1986 r. był pomysłodawcą zorganizowania, wspólnie z Polskim Towarzystwem Balneologicznym z siedzibą w Poznaniu, międzynarodowej konferencji naukowej nt. „Naturalne tworzywa uzdrowiskowe w profilaktyce i leczeniu chorób cywilizacyjnych”. Również w 1986 r. włączył się aktywnie w zorganizowanie z ramienia WTN sesji popularnonaukowej pt. „Historyczne aspekty dziejów miasta i Uzdrowiska Ciechocinek” przypadającej w 150-lecie utworzenia Uzdrowiska Ciechocinek.
W 1997 r. Zarząd WTN powierzył prof. S. Kubiakowi funkcję redaktora naczelnego monografii Ciechocinka, która ukazała się drukiem w 2000 r. W 1999 r. pod redakcją S. Kubiaka ukazała się książka pt. „Zwierzyna drobna jako elementy bioróźnorodności środowiska przyrodniczego”.
W 1998 r. przewodniczył z ramienia Wojewody Włocławskiego komisji nagród na najlepsze prace naukowe i badawcze dotyczące w szczególności regionu Kujaw i ziemi dobrzyńskiej.