Członek Honorowy od 1992 r. Urodził się 14 III 1923 r. w Pińsku. Był synem oficera Marynarki Wojennej. W Pińsku ukończył 6 klas szkoły powszechnej, a w Gdyni 4 klasy gimnazjum. Po zakończeniu kampanii wrześniowej wraz z rodzicami przeniósł się do Krakowa. We wrześniu 1940 r. S. Sterkowicz został przyjęty do Szkoły Chemicznej w Krakowie, którą ukończył w 1942 r., uzyskując dyplom technika chemika. W tymże roku wstąpił w szeregi Armii Krajowej i wykonywał akcje tzw. małego sabotażu oraz uczestniczył w organizowaniu kompletów nauczania z zakresu gimnazjum. W październiku 1943 r., rodzina Sterkowiczów, zagrożona aresztowaniem przez gestapo, ukrywała się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W lipcu 1944 r., na wieść o zbliżaniu się Armii Czerwonej, S. Sterkowicz przeniósł się z Siedlec do Rembertowa, gdzie zastał go wybuch powstania warszawskiego. 13 VII 1944 r.
S. Sterkowicz został aresztowany w łapance ulicznej i wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Aresztowany przez gestapo za wydawanie gazetki podziemnej w Berlinie, został umieszczony dożywotnio w obozie koncentracyjnym Neuengamme pod Hamburgiem. Po odzyskaniu wolności przez kilka miesięcy był leczony w wojskowych lazaretach angielskich, a pod koniec czerwca 1945 r. przekazany został do tzw. obozu dla przesiedlonych Polaków koło Bremy. Tam też był organizatorem, pierwszej dla przesiedleńców, polskiej szkoły powszechnej.
W październiku 1945 r. wrócił do kraju i zapisał się na Wydział Lekarski w Gdańsku. Dyplom lekarski uzyskał w 1951 r., zaś w grudniu tegoż roku złożył egzamin doktorski w Akademii Medycznej w Gdańsku. W styczniu 1952 r. otrzymał nakaz pracy w Lęborku, gdzie kolejno pracował jako asystent Oddziału Chirurgicznego, p.o. ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych, ordynator Oddziału i przez 4 lata jako dyrektor Szpitala Powiatowego. W tym okresie uzyskał specjalizację I i II stopnia w chorobach wewnętrznych oraz z analityki.
W 1975 r., po wygraniu konkursu, przeniósł się do Włocławka i objął stanowisko ordynatora I Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Wojewódzkiego. Piastował również funkcję konsultanta wojewódzkiego dla województwa włocławskiego w zakresie chorób wewnętrznych. Do 1980 r. uzyskał specjalizację z medycyny społecznej, organizacji ochrony zdrowia oraz z kardiologii.
W 1978 r. przeprowadził w Akademii Medycznej w Łodzi przewód habilitacyjny. Tematem rozprawy była praca pt. „Zbrodnicze eksperymenty medyczne w obozach koncentracyjnych III Rzeszy”. Od 1979 r. został zatrudniony na stanowisku docenta etatowego w Akademii Medycznej w Łodzi.
W 1982 r. został przewodniczącym zespołu specjalistów wojewódzkich. W 1986 r., po rozwiązaniu Zespołu Nauczania Klinicznego Akademii Medycznej w Łodzi z siedzibą we Włocławku, przeszedł na wcześniejszą emeryturę, pracując nadal w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych we Włocławku jako lekarz orzecznik. W 1992 r. został wybrany honorowym prezesem Okręgowej Izby Lekarskiej Kujawsko-Pomorskiej. W maju 1993 r. z rąk prezydenta RP Lecha Wałęsy otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk medycznych.
Prof. S. Sterkowicz jest autorem około 700 publikacji, w tym ponad 250 artykułów naukowych oraz 10 opracowań monograficznych. Za swoją działalność społeczną i naukową otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W 1984 r. na wniosek Zarządu WTN prof. S. Sterkowicz otrzymał nagrodę indywidualną Wojewody Włocławskiego za szczególne osiągnięcia na polu naukowym. W 1987 r. otrzymał nagrodę indywidualną I stopnia ministra zdrowia i opieki społecznej za szczególne osiągnięcia w dziedzinie naukowej i rozwoju służby zdrowia. W 1994 r. został odznaczony medalem Gloria Medicinae nadawanym corocznie dziesięciu najbardziej zasłużonym lekarzom. Jest członkiem i członkiem honorowym wielu towarzystw i organizacji związkowych.
Szczególną aktywność społeczną przejawia prof. S. Sterkowicz w działalności WTN.
16 VI 1979 r. uczestniczył w Zjeździe Założycielskim Włocławskiego Towarzystwa Naukowego. Od 1981 r. organizuje nieprzerwanie ogólnopolskie konferencje kardiologiczne, w których biorą udział najwybitniejsi przedstawiciele instytutów naukowych i akademii medycznych z całej Polski. Jest autorem wielu publikacji książkowych i artykułów naukowych wydawanych nakładem WTN. Wydawnictwo „Tadeusz Reichstein – życie i działalność naukowa” przyniosło Towarzystwu szeroki rozgłos na arenie międzynarodowej. W uznaniu zasług na rzecz Towarzystwa, Walne Zgromadzenie w dniu 16 VI 1992 r. przyznało prof. S. Sterkowiczowi tytuł Honorowego Członka Włocławskiego Towarzystwa Naukowego.
Prof. Stanisław Sterkowicz zmarł 22 maja 2011 r. i został pochowany na włocławskim cmentarzu komunalnym przy ul Chopina 3.