Sławomir Zawisza
Publikacja przedstawia rolę ośrodków doradztwa rolniczego, które odpowiedzialne są za wdrażanie i upowszechnianie postępu rolniczego. Potrzeby doradcze pełnią funkcję motywacyjną, skłaniając rolników do doskonalenia swojego gospodarstwa. W warunkach gospodarki wolnorynkowej pojawiają się potrzeby w zakresie nowych dziedzin wiedzy i umiejętności zawodowych. Oprócz potrzeb w zakresie doradztwa ogólnorolniczego i ekonomiczno-organizacyjnego pojawia się zapotrzebowanie na doradztwo specjalistyczne, a przede wszystkim na doradztwo w zakresie zagospodarowania i zbytu produktów rolniczych oraz zagadnień prawno-administracyjnych umożliwiających dostosowanie się rolników do gospodarki wolnorynkowej. Publikacja ukazuje badania, w których przedstawia służby doradcze zaspokajające potrzeby rolników tylko na poziomie prostych innowacji i tylko w zakresie wyznaczonym przez czynniki zwierzchnie służb doradczych. Źródłem tych nieprawidłowości było nie branie pod uwagę autentycznych potrzeb środowiska wiejskiego, jako punktu wyjścia dla upowszechniania postępu rolniczego oraz niedostosowanie form i metod doradztwa do oczekiwań rolników.