W dniu 19 listopada 2017 r. w Centrum Kultury „Browar B.” odbyło się wyjątkowe spotkanie poświęcone zasłużonemu dla miasta samorządowcowi, przemysłowcowi, działaczowi społecznemu, sportowemu i pożarniczemu w 70 rocznicę jego śmierci.
W programie odbył się pokaz filmu pt. „Historia rodu Bojańczyków. Dzieje starego browaru” Łukasza Czerwińskiego i panel dyskusyjny pt. „Jerzy Bojańczyk – przedsiębiorca, działacz społeczny, samorządowy, sportowy i pożarniczy” z udziałem Izabeli Drozd – badaczki i autorki drzewa genealogicznego rodziny Bojańczyków, dr. Tomasza Dzikiego – kierownika Archiwum Państwowego we Włocławku, autora szeregu publikacji o historii Włocławka, dr. Zdzisława Zasady – prezesa Włocławskiego Towarzystwa Naukowego, autora licznych publikacji o historii pożarnictwa na Kujawach, Tomasza Wąsika – kierownika Muzeum Historii Włocławka, znawcy i autora kilkudziesięciu publikacji o historii Włocławka i Kazimierza Sikorskiego – prezesa Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego, znawcy historii sportów wodnych we Włocławku. Interesującą oprawę artystyczna zapewnił Teatr Nasz.
Jerzy Zygmunt Bojańczyk – urodził się 2 maja 1881 r. we Włocławku w rodzinie włocławskiego przemysłowca i browarnika Wincentego Alberta Bojańczyka (1851–1926). Ukończył szkołę realną i gimnazjum realne we Włocławku, następnie odbył studia i praktykę piwowarską w Niemczech. Po powrocie do kraju przejął od ojca prezesurę nad spółką „Browar i Słodownia S.A.”. Działał społecznie, pozostając od 1902 r. członkiem Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego oraz naczelnikiem przystani miejskiej. W latach 1918–1939 pełnił obowiązki prezesa Towarzystwa Wioślarskiego we Włocławku, z jego inicjatywy powstała m.in. nowa przystań miejska oraz nowa siedziba (pałacyk) Towarzystwa przy ul. Piwnej 3. W 1930 r. założył Kujawski Klub Wioślarski, którego został prezesem. Od 1919 r. pełnił również obowiązki wiceprezesa Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, a w latach 1932–1939 był jego prezesem. Sędziował na głównych regatach wioślarskich w Amsterdamie (1928 r.) i Berlinie (1936 r.), był także przewodniczącym komisji sędziowskiej na mistrzostwach wioślarskich w Polsce w latach 1933–1939. Sprawował funkcję wiceprezesa Międzynarodowej Federacji Towarzystw Wioślarskich (FISA) w Szwajcarii.
Aktywnie działał w samorządzie miejskim, sprawując od 1919 r. mandat radnego Rady Miejskiej we Włocławku (ponowny wybór w 1927 r.). W tym samym roku objął funkcję wiceprezydenta miasta, którą pełnił do czerwca 1921 r. (de facto: końca roku). W 1920 r. powierzono mu funkcję prezydenta, którą sprawował od czerwca do sierpnia 1920 r.. W 1920 r. wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1931 r. był wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej. Działał także we Włocławskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, od 1926 sprawował funkcję jej prezesa.
W czasie II wojny światowej pracował jako księgowy w fabryce surogatów kawowych. Po zakończeniu działań wojennych ponownie objął prezesurę Towarzystwa Wioślarskiego w mieście. Zabezpieczał porzucone przez władze niemieckie mienie miejskie. Rozwinął działalność polityczną, organizując struktury Stronnictwa Demokratycznego w mieście – był jego pierwszym prezesem. Z ramienia SD zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej, sprawując funkcję jej przewodniczącego (1945–1947).
J. Bojańczyk zmarł 21 października 1947 r. i został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu komunalnym we Włocławku. Był odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1928 r.), Złotym Krzyżem Zasługi i innymi odznaczeniami. Jest patronem ulicy we Włocławku.
Bibliografia
• Włocławski słownik biograficzny. T. 2 (pod red. Stanisława Kunikowskiego), Włocławskie Towarzystwo Naukowe, Wydawnictwo “Lega”, Włocławek 2005.
Linki zewnętrzne
• Film Łukasza Czerwińskiego, związany z projektem „Historia rodu Bojańczyków, dzieje starego browaru”, zasób filmowy w serwisie YouTubem Stowarzyszenia Króla Kazimierza Wielkiego.